Aynı havayı teneffüs ederken atmosferi zehirlemek nasıl bir duygu! Zehirlenen atmosferden temiz havayı solumak mümkün mü?

Birbirine iletişim kapılarını kapatan toplumsal kesimler nasıl mutlu, huzurlu bir ortamı tasavvur ediyorlar? Yüreklerini birbirine açmamak kadar tehlikeli bir şey olabilir mi? Olabilirlik düşüncesi toplumsal kesimlerde ruhsal bir fay hattı oluşturmuşsa bu demektir ki karamsarlık bizi esir almıştır. Ruhlara ve düşüncelere esaret zinciri vurulmuşsa bu iflah olmaz bir duruma işaret etmiyor mu? Sağırlaşma ameliyesi ruhlarda ve düşünce kodlarımızda dominant bir hal almışsa toplumsal kesimleri bekleyen akıbet birbirlerini öldürme planlarını yapan cinnet geçiren katil kitleleri hasıl eder. Zaten kaos ve keşmeşliği körükleyenlerin de arzusu bu değil mi?

Bu sağırlaşma sürecini etkisiz hale getirmek bütün toplumsal kesimlerin fabrika ayarlarına dönmesi ile olasıdır.