Toplumu dönüştürme ve düşündürme misyonunu taşıyan, taşıyacak olan düşünce adamlarına ne çok gereksinimimiz vardır şu yaşadığımız çağda. Yüreklerini ortaya koyarak seslerini yükseltecek ve anlamsızlaşan yaşam tarzımıza, hazık bir doktor marifetiyle neşter vuracak fikir işçilerine ne çok muhtacız.

Toplum meçhule doğru yol almakta, ne ile karşılaşacağını bilememekte ve fakat ısrarla yok oluşa doğru koşuşturmakta. İşte fikir işçilerinin misyonu bu tür durumlarda işlevsel hale gelmektedir.

Heyhat ki, toplum bu asil insanlara değil, onları uçurumlara sürükleyecek şaklabanlara ve din bezirganlarına kulak vermektedir.

Biz bu misyon ve vizyonla mücehhez fikir işçilerine kulak verebilmeliyiz ki, hayatımızın rotasını bulmuş olabilelim.

Her insanın istikbale ilişkin bir hayali, kaygısı ve endişesi vardır. Zira hayal geleceğe yönelik umudumuzu besler, canlı ve dinamik tutar.

Korku, endişe ve kaygı da, kuşkuyu, çaresizliği ve içe kapanmayı tetikler.

Yaşadığımız asır, öylesine iç içe geçmiş sorunları barındırıyor ki, insanları kendi gölgesinden korkar hale getirmiştir.

Zira bu ortamın oluşturucuları da ne yazık ki yine insanlardır. Fıtratına yabancılaştırılan insanlar yek diğerinin korku vericisi olmuştur. İnsanlar mutluluğu, karşıtını öldürmek, yok etmekle elde edebileceği zehabına kapılmıştır.

Bütün bir evren adeta birlikte huzursuzluk ve güvensizliği yaşamaktadır. Maddi imkânlar artıkça manadan uzaklaşma ziyadeleşmekte ve bunun ardından toplumsal bir ruhi intihar yaşanmaktadır. Çözüm tekrar ve yeniden rabbani fıtrata iştiyakla dönüştedir.

Bu hayalimizi ilkesel baz da tahakkuk ederken, fikir işçilerinden yararlanmak temel tercihimiz olmalıdır.

Bir toplum tefekkür adamlarına kulak verebildiği ölçüde hem ekonomik/sosyal/siyasal hem de ahlaki manada gelişmesini gerçekleştirebilir.

Öyle asil ve ilkeli duruş sahibi mütefekkirlere gereken ilgiyi yürekten gösterelim.