Ufuk Peygamberi “ilim (öğrenme faaliyeti) beşikten mezara kadardır" buyururken, öğrenmenin sürekliliğine vurgu yapar. Yine evrensel peygamber “ya öğreten (öğretmen) ol, ya öğrenen (öğrenci) ol, ya dinleyici ol, ya da bunları seven ol; sakın beşincisi olma, aksi takdirde helak olursun.

Öğretmenlik aşk mesleğidir. Aşk nasıl aşığı ruhen bedenen yakıp olgunlaştırıyorsa öğretme ameliyesi de öğrenciyi bilgi ile fazilete, erdeme, yüksek bilince, idealizme sürüklemeli. Öğretmen öğrencisine gelecek vizyonu kazandırmalı ve onu üstün ideallerin savunucusu yapmalı. Öğretmen, öğrencisini ruhen ve zihnen beslemeli ve erdemin vazgeçilmez şahsiyeti yapmalıdır. Öğretmen madde ile manayı hazır bir hekimin verdiği ölçekle öğrencisine vermelidir. Nasıl rabbimiz ruh ve bedeni birlikte ve bir arada buluşturmuşsa; öğretmen de öğrencisine dini bilimler yanı sıra pozitif bilimleri de vermelidir, yani öğrenci zulcenaheyn olarak yetiştirilmelidir.

Toplumları maddi ve manevi sahada terakki ettiren önderler fazilet sahibi fedakâr öğretmenlerdir. Yüce rabbimiz “insanlar içinde Allah'tan en çok korkanlar âlimler, bilginler ve öğretmenlerdir" buyurur. Yine rabbimiz “bilmiyorsanız bilenlerden sorunuz" buyurur. Peygamberimiz "âlimin, bilginin, öğretmenin uykusu cahil abidin ibadetinden hayırlıdır" yine peygamberimiz “âlimin mürekkebi şehidin kanından üstündür" buyurur.

İlme bilime, âlime, bilgine en yüksek değeri veren dinimiz İslam; ne yazık ki çağı okumakta, anlamakta, yorumlamakta zorlanan cahil Müslümanlar eliyle tanınmaz hale gelmiş ve düşmanları tarafından alay edilir hale gelmiştir. Bu durum şunu çağrıştırmasın zihinlerinize, alay edilen din değil İslam’a uygun üretkenlik göstermeyen, basit düşünen, aklını kuranı anlamda kullanmayan, cehaleti, miskinliği meslek edinen basiret yoksunu Müslümanlardır.

Kürsü şehvetine kapılıp kitleleri efsunlayan, uyuşturan din madrabazlarından bu ümmet kurtarılmadığı müddetçe daha çok savaşlar, kavgalar ve kaoslar yaşamaya devam ederiz.

Öneriniz nedir derseniz, başka bir yazıya müsaadenizle…