Kur‘ani kerimde "Biz insanı iki yola yönelttik. Dileyen şükreder, dileyen inkar(nankör) eder". Yola koyulmak için yürünecek bir yol olmalıdır. Ama hangi yol ya da yollar? Her yolda yürünebilir mi? Yürüyecek yolu tercih hakkı akıl ve irade ile donatılmış insana verilmiştir.

Yol var ki sonunda saadet vardır yol var ki sonunda zillet ve hüsran vardır. İnsanı istikamet sahibi kılan seçtiği yol ile alakalıdır. Cehennemi bir yol seçmek kadar abes bir şey olabilir mi?

Ama kimi insan yürüdüğü yolun sonuçta kendisine ziyan getirebileceğini bile bile yürüyüşüne biteviye devam eder. Niçin nasıl ve neden gibi sorulardan haz etmez. Zira akli melekelerini ipotek altına aldırmıştır. Tarihte bu tür insanların varlığı yadsınamayacak kadar çoktur. Yürüdükleri o yollara baskı dayatma ve metazori yöntemlerle insanları da sürüklemeye çalışırlar. İstikameti net olan insanlarsa hidayetin ve doğru yola yönelmenin hikmetini ve güzelliğini halleri ile insanlara anlatırlar.

Her insan yola çıkmak istediğinde yol arkadaşını özenle seçmelidir. Zira yol arkadaşlığı ihmal edilecek kadar basit bir tercih değildir.