Mustafakemalpaşa ve Karacabey köylüleri başlattı, ülkeyi sardı.

Domates, biber, patlıcan, kavun, karpuz yok pahasına satılmak zorunda kalıyor.

Hatta tarlalarda kalıyor, köylü kızdığı için insanlara değil, hayvanlara veriyor ürününü.

Nereden nereye.

OLAY Gazetesi Mustafakemalpaşa temsilcisi olarak çalıştığım günlerde bir emekçinin eline bir kilo domates, diğer eline de bir bardak çay vermiş ve fotoğrafını çekip haber yapmıştım.

Başlıkta şuydu…

“1 kilo satarsa, bir bardak içebilecek.”

Anlattığım 1989 -1990 yılları arasıydı.

İleriye gitmemiz, çağ atlamamız ve daha iyi olanaklarla yaşamamız gerek.

Oysa ülkemizde farklı gelişiyor yaşam.

Şimdi domates tarla da 1 lira 70 kuruş.

Kahve de ise 1 bardak çay 7 lira 50 kuruş.

Peki, şimdi başlığımız ne olacak?

35 yıl önceki başlığımızı atalım…

“4 kilo 500 gram domates satarsa, bir bardak çay içebilecek.”

Benim köylüm, benim çiftçim, benim üreticim dediler; işte ne haldeler?

Niye köylü terk ediyor evini, köyünü?

İş çok, para yokta ondan.

Geçici çözümler olmasa, harbiden köylü beyaz bayrağı çekip, gidecek.

Mustafakemalpaşa ve Karacabey üreticilerinin seslerini yükseltmelerinin ardından siyasiler de ses verdi.

İşte o seslerden biri de AK Parti Bursa Başkanı Davut Gürkan’dı.

“Çiftçimiz şunu bilmeli, devlet onların mallarının zayi olmasına asla müsaade etmez. Mustafakemalpaşa ve Karacabey ovası olarak baktığımızda Türkiye’deki salça üretiminin yüzde 25’ini karşılayan bir bölgedeyiz. Geçtiğimiz sene verilen fiyatın üzerinde bir fiyat verilerek fabrikalar alım yapmıştı fakat bu yılki rekoltenin fazla olması ve geçtiğimiz sene yapılan üretimlerden vazgeçilip ardından domatese yönelinmesinden dolayı ciddi bir arz fazlası oldu. Dolayısıyla fabrikaların sözleşme miktarları olarak yapılan alımlar var. Bu yıl açıklanan fiyat 3.90 civarlarındaydı ama gelen talebin ve çıkan firelerin fazla olması sebebiyle üreticimiz tatmin edici bir rakama ulaşamadı. Bunu yansımalarının bir başka sebebi de dünya piyasalarındaki ihracat ile alakalı olarak yapılan fiyat analizlerinde bizim rekabet gücümüzün az olmasından kaynaklanıyor. Yurt dışına baktığımızda Çin ve İran’ın vermiş olduğu salça fiyatlarının bizim ihracatımıza ne kadar kotayı kaldırsak da 2023 Mayıs ayı itibariyle domates ihracatı ile ilgili kotalar kaldırıldı. Bu kotalara istinaden ihracat yolu açık olması sebebiyle alımlar daha da fazlalaştırılmaya başladı. Ama yurtdışı pazarlarının bu konuda alıcı olmaması, iç piyasada beklenenden daha fazla domates üretiminin olması bir anda alım yapan fabrikaları sıkıntıya soktu. Bizde birkaç gün içerisinde bu süreci gördükten sonra yaptığımız görüşmeler neticesinde Genel Başkan Vekili Efkan Ala, tarım ve ticaret bakanlarımızla konu ile ilgili istişareler yapılmış oldu. Valimiz de dün tüm ziraat odası başkanları ile toplanıp ne gibi önlemler alınabilir diye istişare sürecini başlattı. Gelinen noktada yapılan şu, Tarım Kredi Kooperatifleri, ilk etapta 25-30 bin tona alım yaparak alımı biraz daha güçlendirmek, diğer taraftan tarım ve ticaret bakanımızla birlikte istişareleri sonucunda fabrikaların alım güçlerini yükseltebilmeleri adına da hazine ve maliye bakanımızla görüşerek onlara destek verilerek alım güçlerinin artırılması konusunda bir çalışma yapılmış oldu. Bursa’da 11 tane salça üretimi yapan fabrika var, bunlarla görüşülüyor. Önümüzdeki günlerde hem alımların yükselmesi hem de hem de bakanlıklarımızın destekleri sonucunda daha iyi bir sürece doğru gidileceğini düşünüyorum.”

Açıkçası iyi ki Davut Gürkan ve Refik Özen gibi isimler var.

Bu iki isim kendilerini Mustafakemalpaşalı olarak görürler.

Ve iyi ki varlar.

Bunlar şimdilik doğru adımlar.

Ancak geçici.

Peki; sonrası ne olacak?

Ya…

Önümüzdeki dönem ve sonrası?

Ne olacak benim çiftçim, benim köylüm?

Gel vatandaş gel; domatese, bibere gel demeye devam mı edecek?

Bu arada…

Aman Davut Başkan; sıcaklar iyice bastıracak; elinizi çabuk tutun ve domates tarla da çürümeden ne gerekiyorsa yapın.

Bu sefer Milletin Efendisi hiç üşenmez toplar çürükleri yollara döker.